عکاسی
شکوه طبيعت در نگاه آنسل آدامز
سيدجليل حسينيزهرايي
تسلط آدامز(1984- 1902)در شناخت و آموزش فنون پيچيدهي عکاسي حرفهاي، افزون بر استادي وي در کار آفرينش منظرههاي شگفتانگيز طبيعي، بينياز از شرح و تفصيل است. آدامز در قلمرو عملي عکاسي همچون منظرهگري توانا و با بينش که عکسهايش در زمرهي برجستهترين تصويرهاي تاريخ عکاسياند به شمار ميآيد، و در زمينهي نظري عکاسي هم چون پژوهندهاي موشکاف و دقيق که حاصل پر بار يافتههاي خود را بدون امساک در قالب کتابهايي در اختيار دوستداران عکاسي نهاد و تجربياتش را در طول سالهاي متمادي تدريس در مرکزهاي مختلف هنري در دسترس هنرآموزان اين رشته قرار داد. آدامز در کار آفرينش هنري خود با پرداختن به منظرهسازي، به قلمرويي از عکاسي گام نهاد که شايد بتوان آن را همزاد پيدايش عکاسي و به طور مسلم همزاد پيدايش داگر ئوتيپ در (1839) به شمار آورد. عکاسي در روزهاي نخست با محدوديتهاي فني بسياري مواجه بود، لزوم اعمال زمانهاي نوردهي طولاني مانع از آن ميشد که عکس گرفتن از موضوعهاي متحرک امکانپذير گردد. و همين محدوديت رفته رفته سبب گرديد که عکاسان به عکسبرداري از موضوعهاي بي حرکت، و از آن ميان منظرهها، روي آورند. عکاسي تبديل به وسيلهاي براي ثبت منظرههاي شهري و طبيعي شد.